Παλία Ελκυστικά Χρυσά Στολίδια

Τα πρώτα στολίδια που φορούσε ποτέ ο άνθρωπος σβήνουν στο βάθος των αρχαίων χρόνων και είναι αδύνατο να τα εντοπίσουμε. Τοιουτοτρόπως, η αναζήτηση δεν έχει ακόμα αποδείξει εάν η χρήση κοσμημάτων προηγήθηκε της χρήσης ρούχων ή το αντίθετο. Οι ψυχολογικοί λόγοι που οδήγησαν στη μεταχείριση στολιδιών συνιστά ομοίως άγνωστοι αν ήταν να προσελκύσει το αντίθετο φύλο, την βούληση να είναι πιο υπέροχη ή την υποχρέωση να προστατευθεί με τη ενίσχυση των ταλιζάνων. Πράγματι, έχει αποδειχθεί ότι τα κοσμήματα χρησιμοποιήθηκαν για να προσελκύσουν καλές δυνάμεις ή να απομακρύνουν τους κακούς.
Παλαιά κοσμήματα ελλάδα

Αρχικά, τα κοσμήματα δημιουργήθηκαν από μη επεξεργασμένα κτερίσματα, ομοίως τα δόντια των ζώων, τα όστρακα- κοχύλια, τα καρύδια, οι περίεργοι βράχοι και οι πέτρες φρούτων. Είναι λογικό να πιστεύουμε ότι τα μπιζού δημιουργήθηκαν για πρώτη φορά σε χώρες όπου υπήρχε περίσσευμα χρυσού. Ο κυρίαρχος ρόλος της Ασίας και της Αιγύπτου σε αυτόν τον τομέα, η κατασκευή στολιδιών, οφείλεται στον προαναφερθέντα λόγο, αν και έχουν ανακαλυφθεί τα παλαιότερα χρυσά κοσμήματα στην θέση των Βαλκανίων. Με τη διαμόρφωση μεταλλικών κοσμημάτων ο μαγικός χαρακτήρας των φυσικών στολιδιών δεν σταμάτησε να υπάρχει. Αυτό ήταν το συντελεσθέν με τα χρυσά στολίδια, αφού ο χρυσός δεν φουσκώνει, πόσο πιθανό το γεγονός ότι ήταν πάντοτε ιδανικό, οδηγώντας τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι είχε υπερφυσικές δυνάμεις. Με τα χρόνια που έχουν περάσει, όταν η θεοπιστία χωρίστηκε από τη μαγεία, οι μαγικοί χαρακτήρες των στολιδιών μειώθηκαν σε κάποιο βαθμό. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, η διερεύνηση έδειξε ότι κάποιοι μεταλλικοί δακτύλιοι που έχουν ανακαλυφθεί στους μυκηναϊκούς τάφους θεωρήθηκαν μαγικοί αφού ο σίδηρος δεν ήταν παρόλα αυτά κομμάτι της καθημερινής ζωής των ανθρώπων μαζί με ορισμένες πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν για σφράγιση που φορούν σαν ταλμάσματα .

Κατόπιν την καταστροφή των ωραίων μυκηναϊκών κέντρων υπήρχαν οικονομικές δυσκολίες και γι 'αυτό τα δείγματα κοσμημάτων που έχουμε από αυτή την εποχή είναι λίγα, κυρίως από χαλκό, λίγα σίδηρα και μόνο ο ελάχιστος όγκος είναι χρυσός. Δεδομένου ότι ο χρυσός δεν είναι στην επάρκεια στην Ελλάδα, οι χρυσοχόους και η δεξιότης τους παύουν να υφίσταται. Κατόπιν τον 9ο αιώνα, τα πράγματα άλλαξαν ξανά από τότε που οι Έλληνες αποκτούν καινούργιες σχέσεις με τις χρυσές αγορές της Ανατολής. Τοιουτοτρόπως, κατά τη περίοδο ταύτης της εποχής ξεκινάει πάλι η ιστορία του καθαρού χρυσού. Ο 8ος αιώνας π.Χ. δύναται να χαρακτηριστεί ως ο αιώνας της κορυφής του, πιό πολύ στην Αττική.

Κατά τη διάρκεια των ομηρικών ποιημάτων τα κοσμήματα είναι είτε μοναδικά διαμορφωμένα κτερίσματα καθημερινής χρήσης όπως καρφίτσες και καρφίτσες ή μπιζού που προβάλουν την ωραιότητα. Κατά τον έβδομο αιώνα, ο ταλαντευτικός χαρακτήρας των κοσμημάτων ξαναζωντανεύει και οι δυνάμεις τους φαίνεται να ισχύουν για τον άνθρωπο όπου φορούσε το στολίδι ή για τους νεκρούς στην άλλη ζωή τους στην οποία ο αποίκιλτος άνθρωπος δεν σταμάτησε να πιστεύει. Αυτή η έννοια θα παραμείνει ζωντανή ωσότου το τέλος της αρχαιότητας, όταν θα μεταφερθεί σε σταυρούς και διάφορες μορφές στολιδιών με χριστιανικά σύμβολα.

Τα στολίδια που παραμένουν στους τάφους χωρίζονται σε 2 μεγάλες κατηγορίες. Αυτά όπου φοριούνται στην πραγματική ζωή και τα υποκατάστατά τους. Η 2 κατηγορία χρησίμευσε κατ’ αποκλειστικότητα για ταφές και ήταν αντίγραφα των πραγματικών αντικειμένων που Βερες Γαμου Οικονομικες αντικαταστάθηκαν μέσα στους τάφους όταν τα πραγματικά κοσμήματα δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για οικονομικούς ή άλλους λόγους. Το έθιμο της θάλασσας των πεθαμένων με τα κοσμήματά τους ήταν πάρα πολύ ισχυρό, αφού τα κοσμήματα δεν χρησιμοποιήθηκαν στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, ακόμα κατά τη διάρκεια μιας ειδικής εμφάνισης ή σε γιορτές και ειδικά κατά τις ημέρες του γάμου. Τα πραγματικά κοσμήματα είτε ήταν αφιερωμένα σε κάποια άλλα ακόμα και θάβονται σε κάποιο τάφο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα συναντήσουμε πυκνά κοσμήματα διακοσμημένα με θέματα σχετικά με την μεταγενέστερη ζωή ή την αθανασία.
Κρυστάλλινα χρυσά αρχαία βραχιόλια


Ο χρυσός γενικώς είναι ένα σπάνιο μέταλλο. Λίγες είναι οι θέσεις στη γη που έχουν τη δυνατότητα να δείξουν σημαντικές ποσότητες χρυσού και η Ελλας είναι φτωχή στο συγκεκριμένο μέταλλο ωσαύτως. Οι κύριες θέσεις όπου εξάγεται ο χρυσός είναι η Αφρική και η Ασία.

Σε τούτη την ενότητα που είναι αφιερωμένη στα χρυσά στολίδια της αρχαίας Ελλάδος, θα έχετε την ευκαιρία να δείτε πάρα πολλά διαφορετικά είδη στολιδιών όπως εγκλαστρίδια, χειροπέδες, δαχτυλίδια, μενταγιόν- κολιέ, στεφάνια, καρφίτσες και πλακώνες που είναι αληθινά έργα τέχνης.
Στεφάνια

Τα παλαιότερα στεφάνια που αναφέρονται σε σενάρια αντιστοιχούν στο δεύτερο μισό του 5ου αιώνα και αναφέρονται σε επίτιμες επευφημίες σημαντικών ανθρώπων, όπως οι νικητές σε αθλητικά ή άλλα συμβάντα.
αρχαία κοσμήματα
Διαδηλώσεις και Τιάρες

Η φράση diadem χαρακτηρίζει τα τιάρες των βασιλικών οικογενειών . Ο Μέγας Αλέξανδρος παρέλαβε 1, αφού νίκησε τον Δαρείο τον 4ο και έγινε βασιλιάς. Τα διαδηλώματα έλαβαν τη μορφή που τους δόθηκε λιγάκι αργότερα και είναι κατά κυρίως λόγο χρυσά και πολλάκις Βερες Γαμου Με Διαμαντια βρίσκονται σε τάφους.
παλαιά ελληνικά στολίδια
Σκουλαρίκια

Μαζί με τα κολιέ τα ενώτια είναι εκείνα τα στολίδια που παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη εκλογή. Πάρα πολλά ελλόβια έχουν ανακαλυφθεί σε περίεργα σχήματα που μας κάνουν ακόμα να αναρωτηθούμε πώς θα μπορούσαν να φορεθούν. Σήμερα, μπορούμε να πούμε ότι τα περισσότερα από τα αρχαία εγκλαστρίδια πρέπει να έχουν φορεθεί ενώ κρέμονται σε ένα δαχτυλίδι που τρυπούσε το αυτί, αποτελούμενο κατά κυρίως λόγο από άργυρος 925 ή χαλκό. Τα περισσότερα από αυτά τα ελλόβια δεν μπορούσαν να είναι βαριά